Een hand van Willem

De afgelopen paar maanden hebben er heel wat sportieve evenementen plaatsgehad en bij een paar daarvan hebben Nederlandse sporters medailles of wedstrijden gewonnen. Zo wonnen Nederlandse sporters 59 medailles op de paralympische spelen en 38 op de olympische spelen. Verder werden er twee tour-etappes gewonnen en heeft Verstappen vandaag de Grote Prijs van Nederland gewonnen.

Olympische medailles en/of een F1 race of een touretappe winnen is geen kattepis. Tweede of derde worden trouwens ook niet. Dat kost jaren van trainen, oefenen en alles opzij zetten voor dat éne doel: bij de wereldtop komen van de sport. En als dat lukt, dan heeft een sporter alle recht op respect. Dat krijgen ze gelukkig ook en vaak worden ze in hun woonplaats en/of in Amsterdam door de stad geparadeerd zodat iedereen ze eens flink kan toejuichen. Hardstikke leuk.

Een ander onderdeel van de festiviteiten is soms een audiëntie bij Willem en Máxima, met, voor winnaars van een gouden medaille en finalisten van wereldkamppioenschappen, een koningklijke onderscheiding. Ook dat lijken sporters leuk te vinden en dat snap ik dan weer niet. Heb je alles opzijgezet voor dat éne doel en dan moet je doen alsof je vereerd bent met een hand en eventueel een speldje van een kerel die werkelijk helemaal niets heeft hoeven presteren of opzijzetten om zijn huidige positie te bereiken. Ik zou me eerder beledigd dan gerespecteerd voelen.

Nog maar eens over de F1 en Zandvoort

Het is ineens nogal in de mode om een mening te hebben over de Formule 1 race in Zandvoort. Gewoonlijk loop ik zeven stappen achter, maar deze keer was ik de meute een paar dagen voor. En een meute is het wel zeg, heel opiniërend Nederland heeft ineens een mening over die race. En daar heb ik nu ook weer een mening over. En wel hierom.

Dat het circuit in Zandvoort, een project waar de pandjesprins financieel bij betrokken is, verkozen werd, boven Assen, terwijl daar al een prima circuit lag dat tegen minimale kosten en milieuschade kon worden aangepast, het interesseerde de columnisten niet.

Dat de verbouwing er werd doorgedrukt op grond van een 20 jaar oude milieuvergunning (toen de stikstofproblematiek nog niet speelde), het kon de opiniemakers niet boeien.

Dat het hele festijn als vier individuele evenementen wordt gedefinieerd om coronaregels te omzeilen, en dat er een tijdelijke camping bijgebouwd wordt ter grootte van een dorp met beperkte toiletvoorzieningen zodat niemand die anderhalvemeter kan naleven, geen opinieschrijver die er meer dan een halve minuut van wakker lag.

Dat de NS de rest van Nederland vier dagen laat fietsen, om extra treinen in te zetten voor Zandvoort, het was de toetsenbordridders in de grachtengordel om het even.

Maar dat de gefortuneerde pandjesprins artiesten tegen kostprijs en een VIP-ticket wilde laten optreden, dat is de jongens en meisjes met een mening in het verkeerde keelgat geschoten! Nu zijn de rapen gaar, en goed ook! Heel opiniërend Nederland buitelt over elkaar heen om een schroeiend stukkie te schrijven over Zandvoort. Ineens is Bernhards aanbod een voorbeeld van alles wat er mis is in Nederland. Plots is de F1 in Zandvoort een middelvinger van de rijken naar de rest van Nederland en geeft de F1 ons aanzien in proletenland.

Heel indrukwekkend. En fijn ook dat er eindelijk aandacht aan de misstanden rond de F1 in Zandvoort besteed wordt. Hoewel, het lijkt nog steeds vooral te gaan over het schamele aanbod aan een liedjeszanger, en niet over mogelijke belangenverstrengeling en mogelijk wanbestuur in Zandvoort. Daar is toch een kans gemist.

Gratis blog over de Formule 1 op Zandvoort

Door de corona-pandemie hebben veel mensen het vreselijk moeilijk. Vooral de culturele sector is hard geraakt in de de laatste 18 maanden en het licht aan het einde van de tunnel zou wel eens de koplamp van een aanstormende trein kunnen zijn. Ook nu nog mogen culturele evenementen niet langer dan 24 uur duren en moeten bezoekers op hun stoel en anderhalve meter van elkaar zitten. Zelf heb ik met lede ogen moeten zien hoe de omzet van mijn hotelletje met 90% naar beneden ging. Gelukkig heb ik een andere bron van inkomsten, dus ik ga (nog) niet failliet.

Ik begrijp dat lang niet iedereen zo gelukkig is geweest. Neem nou die arme Bernhard Lucas Emmanuel, prins van Oranje Van Vollenhoven, ook bekend als de pandjesprins. Die heeft in 2019 flink geïnvesteerd in het opknappen van het F1 circuit van Zandvoort en toen ging de race in 2020 niet door. En dit jaar mag het op slechts 60% bezoekerscapaciteit draaien. Dat doet financieel natuurlijk pijn.

De pandjesprins vond het daarom noodzakelijk om deze keer op de kleintjes te letten. En dus vroeg hij een aantal artiesten om tegen kostprijs en een VIP ticket op te treden tijdens het vierdaagse F1-evenement dit jaar. Zo heeft de prins een opgeleukt programma en raakt hij z´n onverkochte VIP tickets kwijt, en de artiestjes krijgen de kans zich in de kijker te spelen en ze kunnen gratis naar Max kijken. Win-win, zo dacht onze Bernhard. Nu hebben de meeste artiesten het nóg moeilijker dan de pandjesprins (want ze hebben geen huisjes om te melken) dus velen van hen voelen zich eerder genaaid dan geholpen met dit voorstel.

Een beetje ondankbaar vind ik dat wel. Ik bedoel, kostprijs en een VIP-ticket, een zandhagedis of een rugstreeppad zou jaloers zijn op zo´n deal. Die moeten namelijk gewoon oprotten. Maar dan zonder oprotpremie en zonder recht op vervangende woonruimte. Het enige wat die krijgen als ze niet oprotten, is een gratis voortijdige begrafenis.

Vandaar dat ik dit blog geheel kostenloos aanbied. De pandjesprins mag het zomaar helemaal voor niks lezen als hij even niet naar die rondrijdende autootjes zit te kijken.

Autorijden als een gek

Dat Rutte en de VVD zo populair blijven, is misschien niet zo raar als sommigen denken. Onder Rutte heeft de VVD het vertroetelen van de kiezer tot kunst verheven. Rutte is de ultieme consultant, die de klant op korte termijn gelukkig maakt, daar flink voor rekent, en zijn mond houdt over de kosten die daar op de lange termijn uit voortvloeien

Omdat meer dan de helft van de kiezers een auto heeft, is het verwennen van de autobezitter al jaren een hoeksteen van het VVD-beleid. “ We gaan geen automobilistje pesten” heet dat bij de VVD. Het gevolg is dat in Nederland het fileprobleem wordt ´opgelost´ door meer wegen aan te leggen. Die wegen trekken meer automobilisten aan, die weer files veroorzaken, waardoor weer meer wegen moeten worden aangelegd. Nederland probeert nu al 30 jaar het fileprobleem op te lossen door meer wegen aan te leggen en het werkt al 30 jaar niet. Verder willen de automobilisten hard kunnen rijden, het is tenslotte een snelweg, ja toch? En dus werd de maximumsnelheid weer opgeschroefd van 100 naar 130 km/uur, want, we gaan geen automobilistje pesten.

Door al die wegenbouw en de hogere maximumsnelheid, liep de stikstofdepositie in Nederland snel op. En in 2019 kreeg Nederland de rekening gepresenteerd voor al dat pappen en nathouden: zo ongeveer alle bouwprojecten moesten gestopt worden op last van de bestuursrechter omdat de stikstofnorm overschreden werd. Dat besluit kwam er overigens pas nadat het Europese gerechtshof zich ermee had bemoeid. Huizen- en wegenbouw kwamen abrupt tot stilstand en zelfs de vernieuwing van het circuit in Zandvoort voor de F1 kwam in gevaar. Heel aannemend Nederland en de regering klaagde ach en wee over die strenge milieuwetgeving.

Daar moest wat aan gedaan worden en wel direct. Wat het zwaarst is, moet het zwaarst wegen, dus eerst werd de verbouwing van Zandvoort voor de F1 er door gedrukt. Gelukkig had de gemeente Zandvoort in een hele diepe la nog een ruim 20 jaar oude milieuvergunning en een tien jaar oude natuurvergunning liggen, zodat dat klusje snel geklaard was. Dat er nu drie keer zoveel stikstof geproduceerd gaat worden en twee beschermde diersoorten habitat verliezen, woog volgens de rechter niet op tegen de andere belangen. Want als er één automobilist is, die niet gepest mag worden, dan is dat wel Max Verstappen. En ook de belangen van de koningklijke familie zijn natuurlijk heel belangrijk. Want de rechter spreekt, zoals u weet, recht in naam van de koning.

Vervolgens moesten woning- en wegenbouw weer vlotgetrokken worden. Daarom is er ´stikstofruimte´ geschapen door de maximumsnelheid weer terug te brengen to 100 km/uur en door veehouderijen uit te gaan kopen. De op die manier onstane ruimte wordt, uiteraard in zijn geheel, benut voor woning- en, vooral, wegenbouw. Want de overheid was luidruchtig bezorgd over het feit dat er voor 1 miljard aan woningbouw was stopgezet, maar hield gemakshalve stil dat er ook voor 9 miljard aan wegenbouw was stopgezet. Die wegenbouw kan nu ook weer in volle vaart vooruit, zodat er straks nog meer wegen zijn waarop auto´s in de file kunnen staan.

Einstein definieerde waanzin als ¨ervanuitgaan dat steeds hetzelfde doen uiteindelijk toch een ander resultaat oplevert¨. Dus mogen we gevoeglijk concluderen dat het Nederlandse autobeleid waanzinnig is.

Blijven we netjes of schelden we terug?

Er gaat geen week voorbij of de één of andere deskundoloog vertelt ons dat het contraproductief is om viruswappies uit te maken voor viruswappies. Het zou veel effectiever zijn als we viruswappies begripvol tegemoet traden en hen er met inlevingsvermogen en begripvolle antwoorden van overtuigen dat het toch echt heel fijn zou zijn als we ons allemaal laten vaccineren en voorlopig nog even een masker opzetten in de bus en de trein. En er gaat ook geen dag voorbij of de één of andere viruswappie maakt iedere andersdenkende uit voor dom, volgzaam schaap, proefkonijn of erger.

Er is hier, mijns inziens, sprake van een zekere onevenwichtigheid. En niet alleen in deze discussie. Gelovigen, creationisten, PVV-ers, allemaal voelen ze zich gerechtigd om andersdenkenden uit te maken voor alles wat mooi of (en liever) lelijk is, terwijl ze tegelijkertijd eisen dat ze met respect behandeld worden. Vaak lukt het ze nog ook, meestal omdat andere mensen zich niet willen verlagen tot dat gebrek aan nivo.

Hierdoor gesterkt, gaan de wappies etc., nu verder. Niet alleen willen ze met respect behandeld worden, ze staan er op dat er elke keer weer een podium, liefst zo groot mogelijk, voor ze wordt opgericht, zodat ze hun mening kunnen rondtoeteren. Want, zo zeggen ze, beide kanten van het argument moeten de ruimte krijgen in het debat.

Als er nou twee kanten waren, dan zou dat prima zijn. Maar er is geen debat, voornamelijk omdat er geen twee kanten (meer) zijn. Wie nu, nadat bergen onderzoek het tegendeel uitputtend bewezen hebben, nog steeds beweert dat de aarde plat is, het leven in zijn huidige vorm is geschapen en dat vaccinaties niet helpen, is niet voor rede vatbaar. En een debat is dus zinloos. En als een debat zinloos is, is er ook geen podium nodig.

Het wordt de hoogste tijd dat mensen die kletskoek uitkramen rechtsstreeks te horen krijgen dat ze kletskoek uitkramen en dat er in een volwassen gesprek geen ruimte of tijd is voor kletskoek. Dat hoeft niet met scheldwoorden, maar fluwelen handschoenen lijken me ook niet nodig. Als viruswappies etc. toch kletskoek willen uitkramen, dan doen ze dat maar op een telegramkanaal, gesloten gezichtsboekgroep of tiktokclub. Maar laat anderen verschoond blijven van die onzin.

En om die onzin zoveel mogelijk in te perken, stel ik het volgende voor:

1 De oprispingen van die wappiegroepen moeten, net als cigaretten, buiten het zicht gehouden worden. Dus niet vervagen met een melding eronder dat het om misinformatie gaat, maar domweg niet laten zien;

2 Bij zoekmachines dienen de stenen waaronder die wappies etc. zich ophouden pas op de allerlaatste pagina met resultaten te verschijnen;

3 Er moet een wachtwoord op en wie ook persé onder die steen wil, moet zich aanmelden om dat wachtwoord te krijgen.

En nee, dat is geen censuur, dat is kwaliteitscontrole, zoals die vroeger door de redacteur van de ingezonden brievenpagina ook werd toegepast.

De wolf en de grote boze baron

De wolf heeft, na enkele verkennende bezoeken, besloten dat het leven goed is in Nederland en heeft zich hier dan ook gevestigd. Eén van de grote voordelen van deze vestiging is dat hiermee een einde is gekomen aan een reeds decennia durend debat over de herintroductie van de wolf. Een ander groot voordeel is natuurlijk dat straks geen grote grazers afgeschoten hoeven te worden om de populaties op hun onnatuurlijke evenwicht te houden. Dat kan dan op natuurlijke wijze geregeld worden door de wolf. Dat scheelt een hoop loodverontreiniging in natuurgebieden (jagers schieten best vaak mis) en je hoeft ook niet meer naar de rechter om je te verdedigen tegen dierenbeschermers. Iedereen gelukkig, toch?

Nee. Seger Emmanuel baron van Voorst tot Voorst, directeur van Nationaal Park De Hoge Veluwe is helemaal niet gelukkig met de komst van de wolf. Want, zo zegt hij, dat dier zou de populatie van exotische moefflons in het Nationale Park wel eens kunnen decimeren of uitroeien en ook edelherten zouden door gedragsverandering minder makkelijk te zien zijn voor toeristen.

Dat zijn nogal rare argumenten. Wat is nou helemaal het probleem als er een exotische diersoort verdwijnt uit Nationaal Park De Hoge Veluwe? Exotische dieren, daar willen we toch vanaf? En de wolf zal de schuwheid van edelherten naar mensen niet verergeren, die beesten kennen het verschil tussen een wolf en een toerist. Als ze al schuw zijn, komt dat omdat er nu nog op gejaagd wordt om de populatie op een onnatuurlijk evenwicht te houden.

Maar goed, de baron ziet dat anders en heeft daarom hoge hekken laten plaatsen op twee wilddoorgangen die Nationaal Park de Hoge Veluwe verbinden met andere natuurgebieden. Ziet u het voor u? Heel natuurbeschermend Nederland is jarenlang bezig geweest om, in goed overleg met alle betrokkenen, een ecologische hoofdstructuur te bouwen om natuurgebieden met elkaar te verbinden. Land aangekocht, wildviaducten gebouwd over snelwegen etc., etc., etc. En nu heeft één boze baron de doorgangen naar ´zijn´ park afgesloten met hekken om een stel exotische schapen te beschermen tegen de wolf.

Tevergeefs natuurlijk, de wolf is de boze baron te slim afgeweest en loopt reeds vrolijk rond in Nationaal Park de Hoge Veluwe. Dode moeflons zijn ook al gezien. Een rampzalige situatie.

Maar waarom is dat nou zo rampzalig? Omdat er dan niet meer gejaagd hoeft te worden op moefflons. Op dit moment wordt de populatie moefflons door afschot, jacht dus, op een door de jagers gewenst aantal gehouden. En dat heeft de goedkeuring van de baron, die jagers een warm hart toedraagt. De moefflons moeten dus beschermd worden tegen de wolf, zodat ze later afgeschoten kunnen worden door jagers.

Alle dieren zijn gelijk, maar sommige dieren zijn gelijker dan anderen.

Naar aanleiding van de rassenrellen in de VS (zo mag je ze zo onderhand wel noemen) hoor of lees ik nog wel eens dat we daar in Nederland geen last van hebben, van discriminatie. Daar denk ik heel anders over. En er wordt niet alleen op ras gediscrimineerd, als vrouw of LGTB+ ben je ook nog steeds de klos. Telt u even met me mee?

Mannen zijn nog steeds gelijker dan vrouwen. Als u dat niet gelooft, moet u het aantal vrouwelijke premiers en ministers maar eens gaan tellen. Sinds het internationale jaar van de vrouw (1975) zijn er in Nederland 15 kabinetten gevormd, waarvan er niet één geleid werd door een vrouwelijke premier. Daarmee liggen we uiteraard rijkelijk achter op de Scandinavische landen, maar ook conservatieve landen als het VK, en Duitsland zijn Nederland al voorbijgestreefd. Onder vakministers is het niet veel beter. Tot nu toe zijn er 46 vrouwelijke ministers benoemd, gemiddeld 3 per kabinet en ongeveer 20% van het totaal. Ook vrouwelijke fractievoorzitters zijn nog steeds dun gezaaid. Op dit moment hebben de 14 fracties in het parlement slechts drie vrouwelijke fractievoorzitters. Als we de twee éénmensfracties (Krol en Van Kooten-Arissen) meetellen, zijn het er vier van de 16. Ik heb dat niet kunnen vergelijken met andere Europese landen, maar dat het slechts een kwart is, zegt genoeg.

Dat bleekneuzen nog steeds gelijker zijn dan gekleurde neuzen, wordt bij onze politieke ambtsdrager ook pijnlijk duidelijk. Ik heb geen enkele gekleurde neus kunnen vinden tussen de ministers van de laatste 15 kabinetten. Misschien hier en daar een staatssecretaris, maar daar houdt het toch echt mee op. Er is nu één grote stad waar de burgemeester een gekleurde neus heeft, maar alle commissarissen der koningin zijn nog bleekneusjes. Wat rassendiscriminatie betreft, zit Nederland nog een beetje op het niveau van de VS vijftig jaar geleden: Gekleurde neuzen zijn prima in de sport en de muziek, maar ze worden niet geacht om hun gekleurde neus in staatszaken te steken. U kunt zich wel voorstellen hoe de zaken liggen voor vrouwen met een gekleurd neusje.

De discriminatie op grond van sexuele voorkeur valt me mee. Sinds 1975 hebben we vijf openlijk niet-heterosexuele ministers gehad, ongeveer 10% van het totaal, redelijk in lijn met de verwachting. In de tweede kamer is het niet zo riant, op dit moment zijn er vijf kamerleden die openlijk LGBT+ zijn, dat ligt iets onder het landelijk gemiddelde. Maar voor LGBT+ liggen de zaken op straat weer moeilijker. Waar hetero’s hooguit een beetje meewarig worden aangekeken als ze in publiek kussen, kunnen LGBT+ mensen rekenen op vervelende opmerkingen en/of klappen.

Ook in Nederland hebben de witte heterosexuele mannen het nog steeds voor het zeggen. Laat je niet voor de gek houden door mensen die anderszinds beweren.

Wat doen we met de VS?

Deze vraag wordt zo onderhand wel urgent. De VS is onder Trump en Pompeo druk bezig zich terug te trekken uit de internationale arena. Ze willen uit de WHO, ze zijn al uit UNESCO, ze willen het internationaal grechtshof niet erkennen, willen het kimaatakkoord niet tekenen en hebben zich ook teruggetrokken uit het verdrag met Iran.

De VS heeft handelsverdragen opengebroken en start handelsoorlogen om er zelf beter van te worden onder het mom van de nationale veiligheid. De VS heeft BREXIT toegejuigd, met andere worden ze hebben zich bemoeid met de onderlinge verhoudingen binnen de EU, iets wat als ‘not done’ wordt beschouwd. Ook hier is het doel duidelijk: een kleinere EU is minder machtig en een alleenstaand VK kan gekoeioneerd worden en wellicht gebruikt worden als springplank om Amerikaanse produkten die nu niet de Eu binnen mogen, er indirect wel in te krijgen.

Dat is allemaal heel vervelend, maar de inompetentie waarmee de VS de Corona-crisis benaderd is nog vervelender. Dankzij die incompetentie zijn veel Amerikanen besmet en omdat er relatief veel gereisd wordt van en naar de VS, blijft het gevaar op verspreiding relatief groot. Vooral als een deel van die Amerikanen blijven weigeren om zichzelf en anderen te beschermen. Komt bij dat handel met de VS ook moeilijker,en dus duurder is, en dat is niet goed voor de economie, die het toch al zo moeilijk heeft.

En dan komen er ook nog de demonstraties bij. Het lijkt er steeds meer op dat het niet zozeer de vraag is of de regering Trump mensenrechten in eigen land gaat schenden, maar wanneer ze dat gaat doen. Uiteraard onder het mom van het herstel van orde. Nu al lopen er ongeïdentificeerde agenten rond die mensen oppakken zonder te zeggen waarom. Er is een gerede kans dat het straks verder uit de hand loopt en de demonstraties echt geweldadig worden en er met scherp geschoten gaat worden.

Ingrijpen is lastig, maar actie zal ooit wellicht genomen moeten worden en daar kan maar beter nu al over worden nagedacht. Mijn voorstel is éénvoudig en borduurt voort op initatieven die de VS zelf al nemen: We zetten de VS even in de isolatie tot ze gekalmeerd en weer vowassen zijn. We knikkeren de VS uit de VN en geven financiële steun aan Canada en Mexico voot het bouwen van een muur langs hun respectievelijke grens met de VS. Zodra de VS zichzelf weer op orde heeft, mogen ze weer meepraten met de andere volwassenen.

Moeten we standbeelden in het IJsselmeer gooien?

Standbeelden omtrekken en eventueel in het water gooien is weer helemaal in. Niet nieuw, u herinnert zich wellicht de beeldenstorm van 1566 nog uit uw geschiedenislessen, maar wel weer helemaal in de mode. Daar is niet iedereen blij mee. zelfs niet als het om een omstreden figuur gaat. De redenering is dan dat we de geschiedenis niet moeten vernietigen, maar er wat van moeten leren en dat beelden omtrekken ook niets oplost.

Van de geschiedenis leren vind ik een goed plan. Maar dat kan het beste op school, of in een museum, met een goed boek en een geschiedenisleraar (m/v). Daar heb je geen beeld op een koud winderig plein voor nodig. Beelden van mensen in de publieke ruimte staan er om die mensen te eren. Het omtrekken van een standbeeld van een persoon wiens reputatie met het verstrijken van de tijd toch nogal dubieus leek, is dan helemaal geen geschiedenisvernietiging. Eerder een geval van voortschrijdend inzicht. Of het iets oplost weet ik niet, maar laten staan heeft tot nu toe niet gewerkt, dus misschien moeten we toch maar eens wat anders proberen.

Overigens valt het op dat mensen die tegen het omhalen van beelden zijn, nooit hun stem verheven hebben toen in Oostbloklanden op grote schaal beelden van Lenin en Stalin werden omgetrokken, of toen in Irak beelden van Saddam Hoessein werden vernietigd. Sommige geschiedenis mag kennelijk wel vernietigd worden.

Wat mij betreft mag er best eens kritisch naar het Nederlandse beeldenbestand gekeken worden en vind ik het prima als er beelden van dubieuze helden worden weggehaald. Maar ik ben er faliekant tegen dat die in het IJsselmeer gedumpt worden. Het Grevelingenmeer is een veel betere lokatie. Daar kunnen die beelden bij elkaar afgezonken worden zodat ze een mooi kunstmatig rif vormen waar allerlei zeeleven zich kan vestigen. Op die manier wordt het een mooie attractie voor sportduikers.

Dat is lang geleden en een koekje van eigen deeg.

Ja inderdaad, lang geleden. Waarom? Geen idee, niks te melden, andere dingen te doen, druk, ongeïnspireerd, lui, van die dingen. Maar nu zit ik alweer twee maanden naar buiten te kijken of de COVID al voorbij is, dus tijd zat. En onderwerpen zijn er ook nog steeds genoeg.

Als eerste maar weer het koninklukke huis, altijd een bron van ergernis en vermaak. En wel het verjaardagscadeau van Máxima aan het Nederlandse volk.

Oudere lezers zullen zich nog herinneren dat er zeven jaar geleden een cadeau van het Nederlandse volk voor het toekomstige koninklukke paar moest worden geregeld. Dat werd geen mooi kunstwerk, geen dure automobiel, geen huwelijksreis, en ook geen zilveren tafelservies. Nee, het werd een ‘kroningslied’. Geschreven door het volk zelf, met een deuntje eronder van de goedkoopste componist die zich voor het karretje liet spannen. Het resultaat was dan ook bedroevend, maar dat kon het nieuwbakken koninklukke paar natuurlijk niet zeggen want ‘het volk had er haar ziel en zaligheid ingelegd’, in dat lied.

En nu, zo’n zeven jaar later neemt Máxima op magistrale wijze wraak door voor haar verjaardag het Nederlandse volk te verblijden met het koekjesrecept van haar moeder. Met recht een koekje van eigen deeg. Nooit zal de wraak zo zoet zijn geweest als dit jaar voor Máxima.

Chapeau!